Kári jest personifikacją wiatru w mitologii nordyckiej i pojawia się w „Księdze o Orkadach” (Orkneyinga saga) oraz w „Księdze Flatey” (Flateyjarbók). Jest synem Fornjóta – prastarego, pierwotnego olbrzyma, będącego uosobieniem dzikich sił natury, oraz bratem Logiego (ognia) i Ægira (morza). Razem z braćmi symbolizuje podstawowe żywioły świata: wiatr, ogień i wodę.

---

Kári przedstawiany jest jako wysoki, eteryczny mężczyzna o długich, srebrzystych lub bladoniebieskich włosach, które falują na wietrze niczym chmury. Jego oczy są jasne i przejrzyste jak niebo, a jego ruchy lekkie, niemal nienamacalne. Jest panem wszystkich wiatrów i burz, potrafi wznosić huragany i sztormy, ale też przynosić łagodne, kojące podmuchy wiosennego wiatru. W sagach i legendach Kári jest czasem wspomniany jako przodek wielkich władców, co sugeruje, że jego postać miała duże znaczenie w nordyckiej kosmologii.

---

Kári reprezentuje dziką i nieuchwytną moc powietrza, jego nieprzewidywalność oraz siłę, która potrafi niszczyć, ale i podtrzymywać życie. Jest także symbolem podróży, zmian i swobody – tak jak wiatr, który nigdy nie zostaje w jednym miejscu.